به گزارش رویداد ایران،آیت الله محمد جواد فاضل لنکرانی در نخستین همایش تجلیل و تکریم از خیرین روحانیت در عرصه سلامت که در تالار همایش‌های شهرداری قم برگزار شد، اظهار کرد: دین از سلامت بشر به نحو عمومی و مومنین به نحو خصوصی تاکیدات مهمی دارد و مسئله سلامت امری است که دین مورد توجه قرار داده است.
وی با بیان اینکه دین جامع دینی است که به سلامت توجه کند، با اشاره به روایتی از امیرالمومنین گفت: از جمله بلاها احتیاج است و اشد احتیاج مریض بودن بدن است یعنی رسیدگی به سلامت بشر از فقر بشر واجب‌تر است و بدتر از آن مرض قلب است.
رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار (ع) با اشاره به ادامه این روایت بیان کرد: از نعمت های دنیا چند چیز است نخست کسی که توانمند باشد با و ثروتش به مردم رسیدگی کند و دیگر آنکه سلامت بدن از ثروت مهم تراست و دیگری نیز تقوای قلب است که اهمیت بسیاری دارد.
وی با اشاره به روایاتی که در حوزه بهداشت و درمان وجود دارد خاطرنشان کرد: کسی که به دیدار یک مریض برود خداوند ملکی را موکل می‌کند تا روز قیامت از او عیادت کند. کسی که درمانگاه و بیمارستان می‌سازد و کسی که مجمع خیرین ایجاد می‌کند حساب او با خداوند است و به او پاداشی ارزشمند می‌دهد.
آیت‌الله فاضل لنکرانی با بیان اینکه روحانیت چه در قم و چه در شهرهای مختلف در امور خیر پیشگام بوده‌اند، تصریح کرد: علما همواره رسیدگی به فقرا و سلامت انسان‌ها را مورد توجه قرار می دادند و مهمترین دغدغه علما در طول تاریخ سلامت بشریت بوده است.
وی افزود: از اوراق زرین روحانیت پیشگام بودن در عرصه سلامت است و بسیاری از خیرین که پیش از انقلاب درمانگاه ساختند با توصیه مراجع به این کار اهتمام داشتند.
آیت الله فاضل لنکرانی خاطرنشان کرد: جامعه باید بداند پیشوایان دینی روحانیت هم به محور فقر و هم محور سلامت توجه داشتند که آثار مهمی را دارند.
وی اضافه کرد: افتخار مراجع احداث مراکز علمی است که از محورهای اصلی کارهای روحانیت محسوب می‌شود و روحانیون موفق به اجرای توصیه امیرالمومنین(ع) بودند.
رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار (ع) گفت: دشمنان برای جدایی علما از مردم برنامه دارند و در این راستا زمزمه هایی است که فکر اصلی خودشان را به گونه ای مطرح می کنند و حذف روحانیت از جامعه بشری از اهدافشان است.
وی بیان کرد: پیام این همایش تنها تکریم از یک مرجع نیست و پیام این همایش باید تحکیم مرجعیت شیعه باشد و خیرین باید بدانند مراجع تقلید به دنبال دنیای خود و ذخیره مال دنیوی نبودند.
